Nu is natuurlijk de vraag waar is de kaart gebleven. Heeft iemand de kaart uit de brievenbus gevist, is de kaart in de verkeerde bus gegooid en heeft degene gedacht; dat is aardig van ASV’57 dat had ik niet verwacht. Of is de kaart niet bezorgd omdat uw verslaggever niet meer als vrijwilliger wordt aangezien. Het kan allemaal en wie het weet mag zich anoniem melden bij uw verslaggever.
Het zes-gangen menu op eerste Kerstdag daarentegen was een ware hit in het huize van uw verslaggever, met als hoogtepunt een echte bombe. Een bombe hoor ik u zeggen wat is dat. Dat is Frans voor een hol chocoladeomhulsel dat aan de buitenkant rijkelijk wordt versierd met poespas zoals slagroom en van binnen wordt gevuld met overheerlijk roomijs en een heerlijk sausje. Het wordt gepresenteerd met een heuse vuurfakkel. Het mooiste effect natuurlijk in een donkere kamer en het moment suprême is het tikken op de bovenkant van de bombe waardoor hij in stukken uiteenvalt. Nu had uw verslaggever dit gerecht niet zelf gemaakt, maar had uw verslaggever deze bombe verkregen via de plaatselijke chocolatier in ons dorp. De beste man had er zijn best op gedaan en zelfs schoonmoeder moest erkennen dat zij nog nooit zoiets lekkers had gegeten.
Nu is de traditie bij uw verslaggever dat de tweede kerstdag een soort wissel dag is geworden met goede vrienden. Het ene jaar gaat uw verslaggever met moeders de vrouw daar op bezoek. Het andere
jaar wordt het stel met open armen bij uw verslaggever verwelkomd. Dit keer mocht verslaggever met moeders de vrouw aanschuiven aan de rijkelijk gevulde dis in de wijk Groot Driene in Hengelo. Bijkomend voordeel geen stress voor uw verslaggever en moeders de vrouw. De enige teleurstelling als je dat al zo mag noemen was voor uw verslaggever dat de hoofddis bestond Beef Wellington. En laat uw verslaggever dat nu ook de eerste Kerstdag hebben klaar gemaakt. Moeders de vrouw eerlijk als altijd biechtte dat netjes op aan de vrienden en toen kwam natuurlijk de ultieme vraag aan de orde welke Beef het best was klaar gemaakt. Nu had uw verslaggever net iets ander vlees gekocht bij zijn favoriete slager in Wierden namelijk kophaas terwijl de tweede Kerstdag ossenhaas was gebruikt. Dat wordt dan omhuld met een mengsel van bospaddenstoelen en seranoham en andere ingrediënten. Dat wordt dan weer gewikkeld in bladerdeeg en dan de oven in voor dertig minuten. Nu kan uw verslaggever natuurlijk zeggen dat zijn beef de beste is geweest, u allen kunt dat toch niet controleren, maar eerlijkheidshalve moet uw verslaggever toegeven dat de Beef de tweede Kerstdag beter was gelukt en dus gingen de complimenten richting de vrienden.
Ook hier weer een uitgebreid toetjesbuffet en toen uw verslaggever dan ook moe en voldaan in de auto stapte om naar huis te worden vervoerd door moeders de vrouw rinkelde de mobiel van uw verslaggever. Nummer één die zich deze dag bij de gastvrije schoonfamilie van nummer drie had gemeld vroeg aan uw verslaggever of hij opgepikt kon worden op de terugweg. Nu dat was geen probleem en zo kon het gebeuren dat uw verslaggever nog een borrel of wat heeft gedronken bij de aanstaande schoonfamilie van nummer drie en pas zijn bedstede opzocht ver na middernacht. De zondag is dan ook door uw verslaggever gebruikt om een beetje weer bij te komen van alle inspanningen en uitspattingen van de dagen er voor. Daarnaast moest de motor weer opgeladen worden omdat des maandags weer een kaartmiddag was gepland in huize van zijn grote vriend. Nu weet u dat uw verslaggever al tweemaal afgedroogd was en uw verslaggever lag dan ook tijdig in bed om zich maximaal voor te bereiden voor de ultieme wraak.
Des maandags schoof uw verslaggever dan ook aan bij de keukentafel van zijn grote vriend waar de kleine generaal Gerlo al had plaatsgenomen en ook de schildermeester Peter uit Almelo aanwezig was die de grote roerganger verving. Of dit laatste van invloed is geweest of dat de gefrituurde borrelhapjes, worst, kaas of het gerstenat en of e goede nachtrust heeft geholpen, uw verslaggever weet het niet. Feit is wel dat uw verslaggever een uitstekende combi vormde met zijn grote vriend waarbij de kleine generaal en de schildermeester vooral in de tweede pot werden gedeclasseerd. Uw verslaggever betrad dan ook vrolijk na deze kaartpartij zijn eigen woonstede weer alwaar hij en passant ook nog twee potjes rummikub aan de zegekar van die dag bond.
Twee dagen er na stond uw verslaggever wederom op de stoep bij zijn grote vriend. Dit keer niet om te kaarten maar om de jaarlijkse traditie van het carbidschieten gestand te doen en ook om de oliebollen en appelflappen goed te keuren die de eega van de grote vriend altijd bakt voor familiaire doeleinden. Natuurlijk zit er gist in de bol en flap maar ook in gerstenat dat er traditioneel bij gedronken wordt. Ook de schildermeester kwam zich nog even melden, maar die haakte al snel af omdat hij zich diende te vervoegen bij zijn nieuwe vriendin in Erica en daar luister je dan naar zullen we maar zeggen. Zoals ieder jaar hebben de beider zonen van de grote vriend ieders hun carbidplek .
De één traditioneel bij ASV’57 en de ander voor het eerst in een weiland dicht bij het viaduct van de N36. Nu leverde dat weiland nog al wat reuring op, want toen uw verslaggever de plek bezocht samen met zijn grote vriend kwam daar een grote bestelbus aan gescheurd. Daar stapte een verongelijkte man uit die op hoge toon om ID-bewijzen begon te vragen. Nu is uw verslaggever nogal op zijn privacy gesteld en ook de crew van het carbidschieten was niet echt scheutig met informatie maar toen de man zich bekend maakte als de eigenaar van het weiland ontdooide de situatie snel en werd er volop meegewerkt. Uw verslaggever kon achteraf eigenlijk wel de boosheid van de man begrijpen en het is dan ook mooi dat de crew hem zal belonen met een heerlijk kratje van het groene gerstenat voor het niet aanmelden van het carbidschieten.
Het onthaal was evenals de andere jaren erg hartelijk en toen ook nog eens de dochter van de grote vriend met de lekkere warme oliebollen van thuis langs kwam was het weer helemaal top. De melkbussen knalden weer volop en de ballen schoten meters ver. Echter was er een klein minpuntje aan de locatie. Aan het kanaal erg winderig en geen beschutting en dus koud het werd dus tijd om eens op de andere carbidlocatie te kijken. Daar aangekomen werden uw verslaggever en zijn grote vriend allerhartelijks ontvangen door de jongste pupil en zag uw verslaggever een waar kanon staan dat in elkaar gelast was door niemand minder dan Scooter in zijn eigen atelier. Het kanon had zoveel kracht dat de ballen die werden afgeschoten spontaan uit elkaar knapten als ze werden afgeschoten dus om kosten te sparen werd kanon sporadisch gebruikt. Daarnaast stonden nog twee bussen opgesteld en al met al gaf dat een oorverdovend geluid. Uw verslaggever droomde er langer van maar dit jaar werd hij dan toch echt gevraagd om de lont aan te steken en te vuren. Dat gebeuren is ook vastgelegd en uw verslaggever is nu helemaal verslaafd geraakt en gaat er daarbij vanuit dat hij elkaar wel een keer de lont mag aansteken in de komende jaren. Ook het windscherm en de enorme vuurpotten verhoogden de sfeer goed en zo kwam het dat grote vriend en bitterbalkoning Rene die ook aan het firmament was verschenen zich naar het huis van uw verslaggever begaven alwaar werd gedronken op een geslaagde oudejaarsmiddag. Deze was zo geslaagd dat grote vriend vergat tijdig naar huis af te reizen om zijn barbecue aan te steken om daarop heerlijke ribeye’s te bereiden dat betekende dat er een boos appje voor nodig was hem weer bij de les en in het gareel te krijgen. Ook bitterbalkoning nam na een paar hapjes, borrels en biertjes met een gerust hart afscheid van uw verslaggever. Uw verslaggever was eigenlijk wel een beetje moe geworden, net zoals Romario vroegere dagen en ging dan ook even plat. Tegen negen uur was uw verslaggever weer boven jan en nam hij wederom deel aan een gezelschapsspel met zijn gezin, dit keer Monopoly. Zo kon het zomaar gebeuren dat de klok twaalf uur sloeg en dat we in een nieuw jaar waren beland.
Hopelijk wordt het allemaal weer wat normaler dit jaar. Kunnen we weer aan het veld kijken naar wedstrijden. Even ontspannen in de kantine op zaterdag door slap te lullen tegen een ieder die maar wil luisteren enz enz. Daar heeft uw verslaggever net als de grote roerganger van ASV’57 in zijn digitale nieuwjaarsboodschap alle vertrouwen in. Al was dat vertrouwen in een klein beetje gedaald door het niet ontvangen van de Kerstkaart.
