Dus sprong uw verslaggever ondanks de motregen op zijn bike richting de velden van AVC en dat was al vroeg in de middag immers de wedstrijd zou om 14:00 uur een aanvang nemen. Bij het huis van de grote kantinebaas werd uw verslaggever hartelijk ontvangen door eega Janny die zoals u allen weet allerlei therapieën moet ondergaan om haar kanker te verslaan. Op dit moment staan alle seinen op groen maar dat wil niet zeggen dat de ellende voorbij is. Het zwaarste gedeelte moet nu nog komen en Janny en de grote kantinebaas zien het als een noodzakelijk kwaad en daar heeft uw verslaggever veel bewondering voor en hoopt dat alles weer gauw normaal wordt voor beiden. Uw verslaggever zag al vele kaarten maar het zou leuk zijn dat Janny er nog wat bij zou krijgen.
Hierna stapten uw verslaggever en de grote kantinebaas monter op hun fietsen en peddelen gezamenlijk richting de Bornsestraat. Hier aangekomen werd uw verslaggever al gauw duidelijk dat de wedstrijd zeker een half uur vertraagd zou worden omdat men druk doende is het hoofdveld van AVC Heracles te vervangen voor een mooi kunstgrasveld en er daardoor - ook door de weersomstandigheden - maar één veld beschikbaar was. Dat betekende wel dat uw verslaggever geen plaats kon nemen op de historische tribune alwaar hij als klein jochie vroeger aan de hand van zijn vader werd meegenomen als deze weer een verslag moest schrijven voor toen nog het Dagblad van het Oosten, de Twentsche Courant en ook Het Volk. Nee uw verslaggever heeft de genen niet van een vreemde zullen me maar zeggen.
Dus werd er even plaatsgenomen in de kantine van AVC Heracles. Uw verslaggever is dan trots op de kantine van ons eigen cluppie. Hoewel AVC denkt uw verslaggever een keer zoveel leden heeft als ASV’57 kan de kantine niet tippen aan die van ons. Uw verslaggever had nog een reden om de kantine te bezoeken namelijk dat zijn zwager de scepter zwaait op zaterdag over de keukenbrigade van AVC en dus wilde hij wel wat proeven. Echter de dienst van zijn zwager begon pas toen ook het fluitsignaal van de scheidsrechter van dienst klonk en dus nam uw verslaggever plaats langs de lijn alwaar zich velen uit Aadorp hadden verzameld om de wedstrijd te aanschouwen. Daar bemerkte uw verslaggever dat Nick Schuur en ook Lars Stokman ontbraken. De eerste omdat hij met zijn eigen familie in warmere oorden verbleef en Lars omdat hij zijn heup had gekneusd nadat hij was omgevallen met de scooter. Gelukkig is de selectie breed genoeg om dit op te vangen dus speelden Nick Visser en Huub Hankamp en die kunnen ook goed voetballen. Ook Mit ten Seldam zat nog in zijn gewone kloffie aan de kant en was dus ook niet inzetbaar helaas.
AVC begon fanatiek aan de wedstrijd en kreeg ook een aantal kleine mogelijkheden. Daarbij viel op dat na elke actie bijna smekend en kermend naar de scheidsrechter werd gekeken omdat men vond dat er een penalty of kaarten moesten worden uitgedeeld. Gelukkig bleef de scheidsrechter kalm hieronder en ging hij niet mee in de smeekbedes van AVC die dit – gesteund door de voltallige bank - de gehele wedstrijd bleven volhouden. Nu beschikte de scheids blijkbaar niet over een geweldige conditie, maar beschikte hij wel over haviksogen want verder dan de middencirkel kwam hij de gehele wedstrijd niet.
Na een kwartier spelen kreeg ASV’57 enkele goede mogelijkheden maar zowel Thierry, Nick Visser en Huub verzuimden deze af te maken en AVC bleef gevaarlijk in de omschakeling. Een crossbal van AVC leek een prooi te worden voor Jeroen maar hij miste de bal en dus kon de rechterspits van AVC oprukken naar de goal. Jeroen tijdig terug dacht de bal weer te veroveren maar werd toch verschalkt en hoewel de scheids tientallen meters van het gebeuren afstond zag hij met zijn haviksogen wel en terecht dat Jeroen de AVC-speler aan het shirt naar beneden trok en die ging natuurlijk wederom met veel bombarie en geschreeuw naar de grond. Dus werd er een penalty gegeven die keurig werd benut ondanks het feit dat de vader van Stijn er volledig van overtuigd was dat zijn zoon deze bal zou keren. ASV’57 raakte echter niet van slag en zocht wederom met leuke combinaties de aanval. Via een steekpass van Jeroen werd de opgestoomde Rick Veneberg gelanceerd en zijn voorzet werd afgerond door Tim van der Laan en zo werd de rust bereikt met een 1-1 stand.
In de rust dacht uw verslaggever wel even een patatje te scoren bij zijn zwager, maar hij kwam niet eens in de buurt van de toog om iets te bestellen. Gelukkig was de grote kantinebaas verstandiger geweest en was hij ruim vijf minuten daarvoor al binnen en zo kreeg uw verslaggever nog wel zijn biertje.
De tweede helft was een exacte kopie van de eerste alleen dan andersom. Sander Drenthen ingevallen voor Nick Visser slalomde langs drie verdedigers en werd onreglementair afgestopt - niet volgens de bank en spelers van Heracles overigens, maar de haviksoog legde de bal op de stip en negeerde ook nog eens de vlagger - overigens een andere dan de vorige keer - van AVC en daar laat uw verslaggever het bij. Aanvoerder Bjorn had het des ochtends al tegen het hoofd van kledingcommissie Daniëlle de Lange gezegd als we een pingel krijgen maak je geen zorgen: ik neem ‘m en schiet hem er in en zo geschiedde.
Hierna werd door technische leiding van ons besloten dat de achterhoede - die de zaakjes keurig op orde had - vers bloed nodig had. Door het inbrengen van Jordy moest Rick Veneberg verschuiven naar het midden en ging Dylan naar de kant. Deze wisseling zorgde er voor dat AVC een kans rook immers het is even wennen aan een nieuwe samenstelling en ook het moment zo vlak na een doelpunt is in de ogen van uw verslaggever niet het beste moment en AVC pakte deze kans dan ook. De overigens uitstekend spelende Martijn Schutte schoof de bal gehaast - terwijl hij alle tijd had - in de voeten van een Heracles speler en zijn voorzet werd vakkundig afgerond en dus stond met nog 15 minuten te spelen een 2-2 stand op het scorebord. Over die laatste 15 minuten kan uw verslaggever kort zijn. Er gebeurde van alles in en ook vaak buiten de lijnen met veel geschreeuw en bombarie en uiteindelijk met weinig wol, maar waar het om gaat namelijk doelpunten vielen er niet meer. Uw verslaggever had wel vrede met deze uitslag temeer dat tijdens de wedstrijd bleek dat onze concurrentie (SV Rijssen en Bornerbroek) achter stonden tegen respectievelijk Voorwaarts (goed op dreef de laatste wedstrijden) en Daarle.
Uw verslaggever snakte naar en biertje en stelde aan de grote kantinebaas voor gelijk af te reizen naar het Aadorpse en zo gezegd zo gedaan. Samen met de boys van de JO17 en Tim ten Seldam werd de terugtocht aangevangen en hoewel uw verslaggever en de grote kantinebaas tegen de 25 km per uur aanreden slaagden enkele boys van de JO17 er in toch eerder de thuiskantine te bereiken en verdienen daarvoor wel een compliment al werd wel een paar keer een rood licht genegeerd.
In de kantine stond de grote kale uit de Schelfhorst uw verslaggever op te wachten. De rest van de familie - zijn onafscheidelijke broer - was niet aanwezig en ook de rest van de activiteitencommissie had blijkbaar een kater van de avond daarvoor waarbij de wedstrijd van de profs van Heracles was bezocht. Het broertje had niet alleen hoofdpijn van een kater zo begreep uw verslaggever, maar hij was ongelukkig onderuit gegaan op de terugweg met de fiets waardoor er allerlei kwetsuren waren opgetreden. Dus beterschap toegewenst.
Intussen werden de diverse telefoons driftig geraadpleegd om te zien wat de eindstanden waren op de andere velden en die bleken uiteindelijk gunstig voor ons want zowel Bornerbroek als SV Rijssen pakten geen enkele punt zodat we toch weer uitlopen. Dan gaat iedereen rekenen met nog vijf wedstrijden te spelen zijn er vijftien punten te verdelen. SV Rijssen staat tien punten achter en staat derde en Bornebroek bezet met zes punten achterstand op de tweede plaats en ook Voorwaarts is nog niet helemaal weg met elf punten achterstand. Nu moeten wij nog tegen de ondersten van de ranglijst namelijk SVV’56, Marienheem en de Blauwwitters. Ook de naaste concurrenten worden nog bestreden namelijk Bornerbroek en SV Rijssen. Vijftien punten zijn er nog te verdelen dus het is nog geen gelopen race, maar de vooruitzichten zijn goed.
Aankomende zaterdag wordt er ingehaald tegen SVV’56 en daar hebben we de vorige keer thuis tegen gelijk gespeeld. Dus zeker geen makkie maar wel cruciaal dat de volle winst wordt gepakt. Je komt dan wel akelig dichtbij het kampioenschap immers moet de concurrentie alles blijven winnen en Bornebroek en Rijssen spelen ook nog eens tegen elkaar.
Maar alles stap voor stap en niet te vroeg juichen. Eerst maar eens komende zaterdag zien te winnen.
